Πέρα από το Έλος / Beyond the Marsh

       Ζω στον τόπο πέρα από το έλος. Τόπος μικρός, μα με μεγάλη ιστορία όπως μας έμαθαν σε όλα τα σχολεία.
           Το έλος δεν έλειψε ποτέ, απ’ τη μικρή ζωή μας. Κάποιες φορές παλιότερα με νούφαρα γεμίζανε τα πεντακάθαρα νερά του κι άλλες φορές ξεχείλιζε με έρεβος και φτώχεια, αχλή, απογοήτευση και αδικίας πένθος. Κόσμος πολύς το διάβηκε, χιλιάδες χρόνια τώρα. Αυτοί που ήρθανε μην έχοντας να πάνε αλλού κι αυτοί που φύγανε πικρά, μακριά για να γλυτώσουν. Πολλούς φιλότιμους τους έσβησε η άδικη καταχνιά του, ενώ πολλούς ανάξιους τους θρέφει δίχως λόγο.
           Αυτά τ’ απρόβλεπτα νερά θα μας μπερδεύουν πάντα. Έχουν βυθό θολό και μυστικά πνιγμένα, για τα καμώματα τα πατρικά και τα μισόλογα του τόπου. Τα άνθη του σε λήθαργο βαθύ, μέχρι την ώρα εκείνη, που θα τολμήσουν άφοβα βουτιάς την ασφυξία.